آشنایی با پنست بای پولار نان استیک

استفاده از دستگاه الکتروکوتر به روش بای پولار به ویژه در مواردی که موضع جراحی نزدیک به بافت های حیاتی است، بسیار رایج است. یکی از اجزای مهم این سیستم در جراحی های تهاجمی (باز)، پنست بای پولار می باشد. پنست های بای پولار را در دو نوع ساده و نان استیک ارائه می دهد. در ادامه با پنست بای پولار نان استیک بیشتر آشنا می شویم.

پنست بای پولار چیست؟

پنست های بای پولار در دو نوع ساده و نان استیک برای استفاده در جراحی های باز (تهاجمی) با هدف ایجاد انعقاد خون و کنترل خونریزی طراحی شده اند. این پنست ها باید با استفاده از یک کابل بای پولار مناسب به خروجی ژنراتور متصل شوند؛ به این ترتیب جریان الکتریکی بین دو سر پنست برقرار می شود و انعقاد با استفاده از انرژی الکتریکی تولید شده توسط ژنراتور و فعال شدن آن توسط یک سوئیچ پایی انجام می شود. این پنست ها طول مسیر رفت و برگشت جریان  الکتریکی را کاهش می دهند و یک اثر درمانی دقیق و کنترل شده ایجاد می کنند.

انواع گوناگونی از پنست ها با شکل ها، جنس ها و ابعاد مختلف طراحی شده است. متداول ترین مواد مورداستفاده برای ساخت آن ها فولاد ضدزنگ یا تیتانیوم با روکش پلاستیک مقاوم در برابر حرارت می باشد. تیتانیوم به طور قابل توجهی سبک تر از فولاد است و کاملاً مقاوم در برابر خوردگی است.

مزیت استفاده از پنست بای پولار ساده یا نان استیک چیست؟

مطالعات و تجربیات نشان داده است که استفاده از سیستم الکتروکوتر بای پولار به دلیل اعمال دقیق جریان، عدم نشت به نقاط مجاور و عدم صدمه به بافت های حساس اطراف برای جراحی مغز و اعصاب و سایر جراحی های ظریف و میکروسکوپی مثل چشم، گوش، ستون فقرات، زیبایی و … ایده آل و بسیار ایمن می باشند. برای آشنایی با تفاوت سیستم الکتروکوتر مونوپولار و بای پولار به مقاله مربوط به کابل پنست بای پولار مراجعه بفرمایید.

چالش استفاده از پنست های بای پولار ساده

یکی از چالش هایی که جراحان هنگام استفاده از پنست های بای پولار ساده با آن مواجه هستند، چسبیدن بافت به آن هاست. هنگامی که نوک پنست با توجه به ظرافتی که دارد در نتیجه عبور جریان و خشک شدن خون روی آن به بافت در حال خونریزی می چسبد، جراحان باید زمانی را صرف جدا کردن و تمیز نمودن آن ها کنند. حتی ممکن است زمانی که جراحان نوک پنست ها را جدا می‌کنند، بافت مجدداً شروع به خونریزی کند.

همچنین این پنست ها معمولا برای استفاده مکرر طراحی شده اند. این موضوع سبب می شود تا پس از چندین بار استریل و استفاده مجدد سطح نوک پنست ناهموار و دچار سایش شود. همه این ها منجر به شدیدتر شدن مشکل چسبندگی می شود.

برای حل این چالش چه اقداماتی انجام شده است؟

برای حل مشکل چسبندگی، پنست های بای پولار با پوشش نچسب طراحی شده اند که به آن ها پنست بای پولار نان استیک یا نچسب گفته می شود. استفاده از این پنست ها نان استیک سبب تسهیل عمل جراحی شده و برای جراحانی که با مشکل چسبندگی پنست به بافت مواجه می‌شوند، ابزاری مفید و بسیار کارآمد است.

برای ساخت نوک پنست بای پولار نان استیک از مواد با رسانایی حرارتی بالا استفاده می شود. رسانایی حرارتی بالا باعث می شود دمای نوک پنست از ۱۰۰ درجه سانتی گراد تجاوز نکند و در نتیجه اثر عدم چسبندگی را ایجاد می کند. این محصول برای جراحی های ظریف و حساس مثل مغز و اعصاب بسیار مناسب است و همچنین کار تمیز کردن پنست پس از جراحی را ساده می کند.

البته راه حل ساده تر و کاربردی تر برای حل مشکل چسبندگی در عموم پنست ها استفاده از سرم شستشو می باشد. این سرم ها به صورت ظریف در حین کار پنست روی محل اتصال نوک به بافت پاشیده می شوند. همچنین تمیز کردن مرتب پنست با گاز مرطوب پس از هر بار استفاده در پنست های ساده و حتی نان استیک به کاهش چسبندگی کمک می کند.